Toen begin januari bekend werd dat er in de Chinese stad Wuhan mensen ziek zijn geworden, met klachten van longontsteking, was er nog geen naam voor het virus welke nu de wereld in haar macht heeft.

Ik zie nog de televisiebeelden voor me waarbij de WHO (Wereldgezondheidsorganisatie) aangeeft dat er in Wuhan een virus de kop op heeft gestoken, maar om nu te zeggen dat hier al een dringende boodschap van paniek, voorzichtigheid, of oprechte bezorgdheid onder lag, dat is mij in ieder geval niet bijgebleven.

Inmiddels weten we dat er wereldwijd miljoenen mensen besmet zijn geraakt met het COVID-19 virus en al meer dan 400.000 mensen zijn overleden. Vanaf 11 maart 2020 spreken we dan ook over een pandemie, waar we de uiteindelijke gevolgen waarschijnlijk pas over enkele jaren van zullen weten.

Wat mij wel enigszins verbaasd is de wijze waarop de verschillende landen omgaan met de bestrijding van dit virus. Je zou zeggen dat de landen waar men dit serieus aangepakt heeft het voorbeeld zouden zijn voor de landen die het afdoen als een griepje en vooral blijven doen zoals je dat in het oude normaal al deed, met alle gevolgen van dien. Blijkbaar is dit wat te simpel gedacht en zullen er andere belangen aan gekoppeld zijn die dit rechtvaardigen.

Bron: BijnierNET / Bas van den Berg