In 2011 behandelde de Eerste Kamer een wetsvoorstel voor een landelijk elektronisch patiëntendossier (EPD). De wet werd om privacyredenen niet aangenomen. Dat is jammer, vindt Safak Abdelrahman. Volgens haar overstijgt het nut de privacybezwaren.

Eén dossier voor één patiënt. Wetsvoorstel 31.466 voor een landelijk elektronisch patiëntendossier (EPD) werd in april 2011 door onder andere VVD, SP en PvdA ingediend, met als doel de interne gegevensuitwisseling van patiënten te faciliteren. Het dossier bevat de medische voorgeschiedenis van de patiënt, met onder meer verwijsbrieven, medicatieoverzicht, uitslagen van consulten, behandelingen en onderzoeksresultaten. Helaas werd dit voorstel verworpen vanwege privacybezwaren en blijft een patiënt bij elke zorginstelling een eigen elektronisch patiëntendossier houden.

Nu moeten zorgverleners, zoals huisartsen en medisch specialisten, de medische gegevens van een patiënt aanvragen. De gegevens worden pas uitgewisseld als een patiënt daar toestemming voor geeft. Vaak is deze uitwisseling langzaam, onvolledig of mislukt het versturen. Onderzoeksinstituut Nivel stelde vast dat tussen half 2015 en half 2016 1035 mensen stierven van wie de dood voorkomen had kunnen worden als artsen de beschikking hadden gehad over de benodigde informatie. Een veiliger, doelmatiger en sneller behandeltraject voor patiënten kan behaald worden door het EPD verplicht landelijk in te voeren.

Bron: Het Parool