Publicatiedatum: 26 maart 2024

Voor de ziekenhuizen betekent het Integraal Zorgakkoord (IZA) onder meer zorgtaken concentreren. De gedachte daarachter is dat als een ziekenhuis een bepaalde behandeling vaker uitvoert, de organisatie daar beter en sneller in wordt. Dus minder risico’s voor de patiënt én goedkoper. Dus iedereen blij. Maar klopt die redenering eigenlijk wel?

Voor weinig voorkomende ingrepen, zoals een niertransplantatie of kinderhartchirurgie, zullen de meesten het wel eens zijn met concentratie van die zorgtaken. Maar geldt dat ook voor vaker voorkomende ziektebeelden?
Een voorbeeld: ‘alvleesklierkanker’ wordt in relatief weinig ziekenhuizen geopereerd. Nu worden in die ziekenhuizen gemiddeld meer dan twintig patiënten per jaar geopereerd. In het komende jaar gaat dat naar vijftig per jaar. Deze verhoging heeft in een Nederlandse situatie en publicatie nog niet geleid tot betere overleving. Wat wél tot verbetering van zorg leidt, is het tussen ziekenhuizen vergelijken van elkaars resultaten en handelen naar de resultaten. Gelukkig gebeurt dat ook steeds vaker in netwerken van Nederlandse ziekenhuizen.

Verloren kennis

Los van het feit dat de voordelen niet zo evident zijn, kent concentratie van zorgtaken ook nadelen. Want wat blijkt? Hoe meer je bepaalde kennis op één plaats bundelt, hoe minder de mensen die verder weg wonen van die geconcentreerde kennis profiteren.

Bron: Academie Nieuwe Zorg