Herkent u dat nu ook? Een jaar geleden was elke terugblik op 2020 overladen met de actualiteit vanwege corona. Corona was nieuw en in zekere zin schokkend in de wijze waarop het zoveel omvattend was en de samenleving ontwrichtte. Maar ach, hoop gloorde aan de horizon. In januari 2021 zou worden begonnen met de eerste vaccinaties en met het voorgestelde tempo zou het vanaf juni weer zo zijn als het tot half maart van 2020 was.

Nu we, een jaar later, terugblikken op 2021 blijkt dat ook en met name mensen met een beperking nadelige gevolgen van corona ondervinden, evenals hun naasten. Ondertussen is er een grote groep mensen die kampt met langdurig klachten als gevolg van corona. Dankzij onderzoek van ZonMw en nieuwe inzichten uit de revalidatiezorg wordt steeds duidelijker wat voor hen de juiste zorg is. In de praktijk betekent het vaak een rustige, langdurige revalidatie.

Maar toch, ondanks corona, het improviseren en het aanpassen kijk ik met een voldaan gevoel terug op 2021. Ik noem een paar belangrijke resultaten en hoogtepunten.

Eerste lustrum van het VN Verdrag Handicap

Op 14 juli 2016 ratificeerde Nederland het VN-verdrag Handicap. Gemeenten begonnen met de implementatie van het verdrag. In de praktijk blijken de verschillen echter groot. Sommige gemeenten moeten een tandje bij zetten, andere zijn al een heel eind op weg op het gebied van inclusiviteit en toegankelijkheid. Neem bijvoorbeeld de Limburgse gemeente Stein die door de VNG werd uitgeroepen tot Meest Toegankelijke Gemeente. In Stein blijkt het VN-verdrag écht tussen de oren te zitten en vormen inclusiviteit en toegankelijkheid niet een vaag credo, maar een harde eis en een dure plicht waaraan we met z’n allen moeten voldoen. Makkelijk is dat zeker niet. Een inclusieve samenleving moet weliswaar standaard zijn, maar bereik je met maatwerk. Ik zeg dan ook dikwijls: het zijn vaak de exclusieve oplossingen die tot een inclusieve samenleving leiden.

Bron: ZonMw