Denk bij obese patiënten ook eens aan verborgen dikmakers, zegt professor Liesbeth van Rossum. Zij onderzoekt onder andere de rol van stresshormonen op overgewicht en ontwikkelt persoonsgerichte behandelprogramma’s voor obesitas.

Van Rossum is internist-endocrinoloog in het Erasmus MC en medeoprichter van het Centrum Gezond Gewicht (een samenwerking van het Erasmus MC, het Sint Franciscus Gasthuis en het Maasstad Ziekenhuis). Ze is een van de sprekers op het congres Arts & Voeding.

Verborgen dikmakers, oftewel minder gangbare factoren die bijdragen aan overgewicht, zijn doorgaans weinig bekend bij huisartsen en medisch specialisten. Genetische aandoeningen zijn daar één van, in het bijzonder de stoornissen in de eetlustregulatie. Van Rossum noemt in haar voordracht als voorbeeld het melanocortine-4-receptor (MC4R) gendefect. Een monogenetische aandoening waarbij het verzadigingscentrum in de hypothalamus onvoldoende werkt. Het resultaat is onverzadigbare honger en vaak al overgewicht op jonge leeftijd. Zo’n 0,5 tot 6 procent van de mensen met obesitas heeft zo’n genmutatie. In de huidige obesogene omgeving leiden deze genetische varianten nóg sneller tot obesitas en obesitasbehandelingen zijn voor hen minder succesvol, aldus Van Rossum.

Bron: Medisch Contact