Toen in juni 2009 bij mij de ziekte van Addison werd geconstateerd was dat een enorme opluchting. Niet dat ik enig idee had wat de ziekte inhield maar het bevestigde mijn gevoel dat ik niet depressief was. Ik vond zelf ook beslist niet dat ik depressief was maar mijn huisarts dacht dat omdat mijn ziektebeeld verdacht veel op een depressie leek. Ik slikte zelfs al een paar weken antidepressiva.

Dus de ziekte van Addison, bijnieren die niet werken. Ook van bijnieren had ik nog nooit gehoord.

Ik was meer dood dan levend in het ziekenhuis beland en nadat ik met de juiste medicijnen (via infuus) was behandeld knapte ik zienderogen op. Met de juiste medicatie kon ik na een week weer naar huis waar de zoektocht naar de ziekte van Addison begon. Op de site van de Bijniervereniging NVACP kwam ik veel informatie tegen. Oei, toen bleek dat het niet werken van je bijnieren niet zomaar iets is. Op de forums kreeg ik ook veel informatie en mijn toekomst leek niet rooskleurig.

Bron: BijnierNET / Nelleke van Schoonhoven