Publicatiedatum: 29 januari 2025

Grote zorgverzekeraars eisen dat thuiszorg voor terminale patiënten ‘doelmatig’ is. Anders dekken zij de kosten niet en blijkt thuis sterven soms geen optie. Bureaucratie ten top, zeggen verpleegkundigen

Terminaal zieke of hoogbejaarde mensen die thuis willen sterven met een wijkverpleegkundige als verzorger, komen soms bedrogen uit. Ze overlijden alsnog in een ziekenhuisbed. De thuiszorg die ze wensen komt niet rond, omdat hulp volgens verzekeraars onredelijk duur zou zijn.

‘En nu ligt er dus een jongeman in het ziekenhuis, hij wil graag thuis sterven, maar dat kan niet’, zo plaatste een wijkverpleegkundige begin deze week een hartenkreet online. De zorg die de man thuis nodig zou hebben liep vast op de toets van verzekeraar VGZ: er zouden te veel uren per week in zitten.

Dit tot frustratie van de wijkverpleegkundige, die niet met haar naam in Trouw wil, omdat ze contractuele belangen van haar organisatie niet wil schaden. De man overleed een dag later in het ziekenhuis. VGZ spreekt van miscommunicatie en had thuisopname alsnog mogelijk willen maken, zegt een woordvoerder.

Zorgverzekeraars gebruiken de toets omdat ze efficiënte zorg nastreven. Dit zou nodig zijn om het zorgsysteem betaalbaar te houden. Vallen de ingecalculeerde uren te hoog uit, dan vergoedt de verzekeraar niet alle kosten. De organisatie van wijkverpleegkundigen die – in de ogen van de verzekeraar – in gebreke blijft, riskeert dan een naheffing en lagere inkomsten.

Bron: Academie Nieuwe Zorg