Publicatiedatum: 20 augustus 2024
De heftige tegenslagen die huisarts Inge Hamming afgelopen jaren te verwerken kreeg, veranderden haar als mens en als dokter. “Ik neem nu meer tijd voor patiënten.”
Huisarts Inge Hamming(43) woont op zo’n plek waar veel mensen van dromen: een knus huis midden in het Drentse groen met een hectare grond. Daarop hebben zij en haar man een eigen voedselbos aangeplant. 3.500 bomen in totaal, met in het midden een moestuin en een poel.
Zo idyllisch als de omgeving is, zo heftig is het verhaal dat Hamming aan haar keukentafel vertelt. In 2015 verloor ze haar vierjarige zoon Mees aan kanker. Zes weken ervoor was haar vader totaal onverwacht aan een hartstilstand overleden. Vervolgens ontdekte Hamming, die al haar hele leven met gezondheidsklachten worstelt, dat ze de ziekte van Fabry heeft; een zeldzame, erfelijke stofwisselingsziekte die bij haar onder meer tot chronische vermoeidheid en hartfalen leidt. Een van haar twee dochters heeft dezelfde aandoening. En toen kreeg haar man twee jaar geleden ook nog post-covid.
Met zo veel tegenslagen zou menigeen het bijltje erbij neergooien. Maar niet Hamming. Ze is vastbesloten zin te geven aan de gebeurtenissen en die te gebruiken om de zorg ten goede te veranderen. “Uit eigen ervaring weet ik dat er qua ondersteuning zoveel méér kan dan nu in de reguliere zorg wordt aangeboden. Ik ben ervan overtuigd dat ieder mens in staat is zijn veerkracht aan te spreken en regie te nemen, hoe moeilijk de omstandigheden ook zijn. Als medisch coach wil ik patiënten én zorgprofessionals daar graag bij helpen.”
Bron: Arts en Auto
