Publicatiedatum: 7 maart 2024

Soms komt er ineens een pistool tevoorschijn. Of een mes. Soms stuiten ze op bolletjes cocaïne. Dan weer wordt ze de huid vol gescholden. Dit is niet het politiebureau, maar de spoedeisende hulp van een ziekenhuis, waar ze levens trachten te redden. ,,Mensen worden steeds sneller boos.”

Pas nog, zegt Ruud van Katwijk, was er een knokpartij bij de tandartsafdeling. Er vielen rake klappen, maar het akkefietje was snel in de kiem gesmoord. ,,We schalen op en gaan er met vier, vijf beveiligers direct op af.”

Van Katwijk is manager security en geeft in het Erasmus MC in Rotterdam leiding aan zo’n zeventig beveiligers. Wie niet per brancard de spoedeisende hulp (SEH) wordt binnengebracht, passeert eerst zijn mensen. De wachtruimte is spic en span en afgesloten. Daarachter zijn artsen en verpleegkundigen in de weer met patiënten.

Agressie en bedreiging

Dan zou je denken dat (zwaar)gewonden en eventueel hun familie blij zijn in goede handen te zijn. De praktijk is weerbarstiger. Op de SEH horen agressie en bedreiging, verbaal of fysiek, erbij. Ze tellen jaarlijks zo’n 1500 meldingen in het ziekenhuis, met de coronajaren als uitschieters. Gemiddeld driemaal daags krijgen ze te maken met agressie. ,,Doe dat maal drie voor alle gevallen die wij niet horen.”

Bron: Algemeen Dagblad