Mijn Addisonverhaal komt vast overeen met dat van vele anderen. De opluchting dat je eindelijk, na een lange tijd, weet wat er mis is en tegelijkertijd of snel daarop een vorm van schrik over waar je nú weer mee te dealen hebt.

Mijn diagnose kwam zo’n 2 jaar geleden. Het eerste wat ik wilde was mijn informatiehonger stillen. De websites van de Bijniervereniging NVACP en BijnierNET hebben hier enorm bij geholpen. Ik heb de verhalen van anderen gelezen, ben lid geworden van een facebookgroep, en heb onder meer het rapport van onderzoeksbureau Nivel gelezen over de kwaliteit van leven na de diagnose Addison.

Maar, wat ik naar mijn zin té weinig heb gelezen zijn de verhalen over waar het wel goed is gegaan. En dan bedoel ik niet alleen het verhaal van de Amerikaanse president die toch maar president was, maar juist de verhalen van gewone mensen. Ik wil graag vernemen wat geholpen heeft.

Bron: BijnierNET / Martina Hilberts