Publicatiedatum: 7 maart 2023

Veel doseeradviezen binnen de kindergeneeskunde zijn gebaseerd op slechts zwak wetenschappelijk bewijs. Zo stelt Nori Smeets (Radboudumc) in haar proefschrift ‘Paediatric pharmacology: small but mighty’. Het voorspellen van medicijnconcentraties aan de hand van farmacokinetische studies kan volgens haar uitkomst bieden.

Medicijnontwikkelaars moeten sinds 2007 een paediatric investigation plan indienen wanneer zij een nieuw medicijn op de markt willen brengen. ‘Hiervoor hoefden geneesmiddelen niet specifiek onderzocht te worden bij kinderen’, vertelt Smeets. ‘Artsen schrijven nu regelmatig geneesmiddelen voor aan kinderen op basis van beperkt bewijs.’ Er zijn volgens haar innovatieve methoden nodig, omdat het te duur en onhaalbaar is om voor elk geneesmiddel, elke leeftijdsgroep en indicatie het traditionele traject voor medicijnontwikkeling te doorlopen.

Verschillen

Doseringen voor volwassenen zijn niet zomaar om te zetten naar een geschikte dosering voor kinderen. Dat komt door verschillen in farmacokinetiek: de absorptie van het middel, de verdeling over het lichaam, het omzetten van het geneesmiddel door de lever, en de uitscheiding van het middel via de nieren. ‘De lever en nieren zijn nog in ontwikkeling op de kinderleeftijd’, vertelt Smeets. ‘En kinderen bestaan bijvoorbeeld voor een groter gedeelte uit water dan volwassenen. Hierdoor zal een medicijn dat oplosbaar is in water zich relatief gezien verspreiden over een groter volume.’

Bron: Medisch Contact