Een bijnier is eigenlijk een vreemd orgaan. Je weet bijna niet dat het bestaat totdat er iets mis mee is. Laatst kwam mijn zoon die op de lagere school zit, thuis met een overzicht van alle organen in de buik, maar de bijnier kon ik er niet op vinden. Hij had er nog nooit van gehoord. Ik legde hem uit dat je zonder bijnieren niet kan overleven. Dat maakte grote indruk. Hoe had die leraar dat kunnen vergeten?

Ook de naam “Bij-nier” doet vermoeden dat het orgaan een ondergeschikte rol speelt. Zoiets van: je hebt de nier maar daar hangt nog iets weinig betekenisvol aan, de bijnier.
De nieren daarentegen hebben in onze maatschappij een veel bekendere naam en overschaduwen de bijnieren letterlijk en figuurlijk.
De Nierstichting waarvoor altijd wordt gecollecteerd, het politiek beladen donortekort van de nieren en de nierdialyse dragen daar allemaal aan bij.

De bijnier staat op de achtergrond. Nog nooit heb ik iemand zien collecteren voor de Bijnierstichting. De bijnier heeft met de functie van de nier helemaal niets te maken dus ik zou zeggen terug naar de tekentafel met die terminologie. Noem het orgaan de gouden hormoonschatkamer, de stressregiseur of hormoondirigent of iets dergelijks.  Met zijn neefje de bij-schildklier is het precies het zelfde gesteld. Die speelt in de terminologie ook een ondergeschikte functie en heeft een totaal andere rol in ons metabolisme dan de schildklier. De overeenkomst met zijn gouden neef is dat we zonder de hormonen van beiden endocriene “bij-organen” er snel geweest zouden zijn.

Bron: BijnierNET / Schelto Kruijff